ကၽြဲ၊ႏြား
စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့
သူ႔ဘ၀သည္
အတၱလူသား
ေလာဘသား၏
ေစစားခုိင္းခန္႔
လုပ္ငန္းတြက္ကုိ
မျငင္းမကြက္
ထမ္းရြက္ေပးခဲ႔။
ကၽြဲ၊ႏြား
စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့
သူ႔ဘ၀သည္
လူ႔ေဘာင္ေလာက
သာယာေအးခ်မ္း
ၾကီးပြားတုိးတက္
လူ႔ရမၼက္ကုိ
အားကုန္စုိက္၍
ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ႔။
ကၽြဲ၊ႏြား
စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့
သူ႔ဘ၀သည္
ေလာကဓာတ္တြင္
ေျပာစမွတ္ထင္
ခႏၶာဇိ၀ိန္
ေၾကြေသာ္မွပင္
ျငိမ္းေအးဘ၀
ရခဲလွ၏။
ေၾသာ္….
ဇီ၀ိန္ပ်က္သုဥ္း
ခႏၶာဆုံးေသာ္
အသားကုိစား
သားေရေနလွန္း
ေလာကလူသား
လုိအင္မ်ားကုိ
လုိရာသုံးတြက္
ေဆာင္ရြက္ၾကလည္း
သနားမညွာ
တရားမပါ
သူ႔အသက္ကုိ
ဖ်က္ဆီးေနၾက
ဤကာလတည္း။ ။
မွတ္ခ်က္။ ။ ယခုကဗ်ာမွာ ကၽြႏု္ပ္တကၠသုိလ္၀င္တန္းေအာင္ျပီးစ (၂၀၀၀ ခုႏွစ္) ကေရးဖြဲ႕ထားျခင္းျဖစ္
ပါသည္။
0 comments:
Post a Comment